بیشتر کارکنان صنعت نفت رضا بهارلو را به عنوان کارگردان و بازیگر تئاتر می‌شناسند و دلیل آن حضور مستمر و پایدار وی در ربع قرن اخیر در عرصه ی تیاتر است، حضوری که در سال های اخیر عمدتا در خدمت نفت بوده و ماحصل آن چاپ مجموعه نمایشنامه های برگزیده صنعت نفت به اهتمام ایشان و کارگردانی و اجرای آثاری با تم نفتی است.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی منطقه ویژه پارس، این هنرمند فعالیت هنری و نمایشی اش را با بازیگری تئاتر آغاز کرد. وی یکی از کارکنان سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس است که کارشناس ارشد کارگردانی نمایش دارد و سالهاست به عنوان کارگردان، بازیگر، طراح ، داور و مدرس در عالم نمایش مشغول به کار است. او که از کارگردانان شناخته شده در صنعت نفت ایران است از سال ۷۲ بصورت جدی وارد دنیای نمایش شد و در سال ۷۷ نخستین تجربه ی جدی کارگردانی خود را به نام ' بچه گنجشکها ' به روی صحنه برد. او کارگردانی حداقل ۱۵ نمایش که برخی از شاهکارهای ادبی جهان هستند و نتیجه ی این سالهاست را از جمله نمایش هایی چون ' مرد اتفاقی ' ، ' بانوی دریایی ' ، مساله ای نیست ' و...را بروی صحنه برده که با استقبال خوبی از مخاطبان و اهل نمایش قرار گرفت. جسارت قابل تحسین انتخاب اینگونه آثار و استقبال کم نظیر تماشاگران خاص و عام از این اجراها شایان توجه است.
بهارلو اجرای نمایش هایی چون "شعله های آبادان هیچگاه خاموش نمی شوند"، "آلبرت" ، " آن قصه ی شنیدی " ، " هاتف " ، " نقش زن " ،" مضحکه مرگ یزدگرد" ، " قصه های درگوشی " و .... را نیز در کارنامه ی خود دارد. نمایش " پره ی پروانه ی پولادی " اثر برگزیده ی دومین جشنواره ی منطقه ای نمایشنامه نویسی و تقدیر از وی در آیین اختتامیه جشنواره ملی نمایش نامه نویسی صنعت نفت موجب شد گفت‌وگویی با این همکار نفتی اهل هنر درباره موضوعات مختلفی از جمله تعارض، تقابل و همنشینی هنر و نفت انجام دهیم که در ادامه می‌خوانید:
آقای بهارلو در مجموع نمایش"قضیه ی مار" را که در دست کارگردانی دارید موفق می دانید ؟
نمایش ' قضیه مار ' نیز باید مسیر معمول خودش را طی کند تا به تولید برسد، قرار هست گروه تصمیم قطعی خود را در خصوص چگونگی روند تولید این کار بگیرد.
به چه نمایش نامه های علاقمند هستید؟
عمدتا به دنبال متن‌های کمتر تجربه شده‌ای هستم که مطابق بر نیاز جامعه و فضای صنعت نفت باشند. ولی وسوسه ی اجرای متون برجسته ی خارجی و داخلی را نیز همواره دارم و هر از گاهی به سراغ اجرای چنین متونی گرایش دارم. ظرفیت‌های زیادی اینگونه آثار دارند که موجب ارتقاء و گسترش چشم‌انداز تئاتر می‌شود. برخی از شاهکارهای ادبی جهان این امکان را فراهم می کند که بتوان از میان آنها متنی را انتخاب کنیم که با شرایط روز جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنم همسویی قابل توجه‌ای داشته باشد. به خصوص آثاری که در عین به چالش کشیدن مسائل اجتماعی، مسائل خانواده را هم به صورت پر رنگی مطرح می‌کنند.
اینکه اخیرا اجراهای شما به سمت و سوی ژانر صنعت نفت کشیده شده، معنای خاصی دارد؟
حضور هم زمانم در هنر و صنعت سبب دیده شدن نقص های بزرگی شده است و کمبودهایی در فضای صنعت نفت احساس می‌کنم که شاید خیلی‌ها پیش از من به آن رسیده بودند اما حرکتی در جهت برطرف کردن آن انجام نداده اند. صنعت نفت همانگونه که از اسمش برمی آید فضایی سخت و دشوار دارد، در مناطق صنعت نفت کشور که کارکنان و همکارانم در حال حاضر در حال کار و فعالیت هستند فضایی به همراه شرایط رعایت مسائل اچ اس ایی ،آب و هوای گرم و دوری از خانواده هم که به آن اضافه کنید به فضای سخت و دشوار می رسید. در این شرایط به مرور اگر شادی و نشاط نباشد سبب فرسایش کارکنان خواهد شد و این موضوع انگیزه ای شد که سعی کنم در فضای خاصی برای صحنه قلم و بروی صحنه قدم بزنم.
با توجه به شرایط کار در صنعت نفت چه سبک هایی از نمایش و تئاتر را برای اجرا پیشنهاد می کنید؟
برای فهمیده شدن اثر برای کسانی که شاید هیچ گاه تئاتر ندیده‌اند، واقعگرا اجرا کنیم ارتباط صمیمی تری برقرار خواهد شد. معتقدم گروه‌های تئاتری باید نگاهی جدی به اجراهای خاص و ویژه به تئاتر کارگری و طنز داشته باشندتا زمینه ساز شادی نشاط و انگیزه شود.
شرایط کنونی تئاتر عمومی کشور را چگونه ارزیابی می کنید؟
هنر ذاتا احساس جان بخشی می دهد. تئاتر این پتانسیل و ظرفیت را دارد که جامعه را از مسیر فرعی به مسیر اصلی سوق دهد. ظرفیت‌های هنر نمایش خیلی بیشتر از آن است که اکنون می بینیم. بهتر آن هست که برخی گروه های نمایشی به سمت و سوی فضاهای با مضمون و اهداف خاص مثل صنعت و به ویژه صنعت نفت گرایش یابند تا علاقمندان بتوانند این فعالیت های هنری را از نزدیک ببیننند و با آن بیشتر آشنا شوند.
به نظر می‌رسد با توجه به نمایش نامه هایی که بر روی صحنه برده اید چندان به نمایش‌های غیر رئال علاقمند نیستید؟
نه دقیقا". اگر نگاهی به کارنامه ی هنری من بیاندازید پر از تجربه است در گونه های متعدد اجرایی ولی وقتی قرار است برای مجموعه ای اجرا کنم که آشنایی با گونه های دیگر اجرایی ندارند، بهتر آن می بینم که دنیایی واقعی را برایشان ترسیم کنم که بیشتر لذت ببرند، صد البته آرام آرام گونه های دیگر اجرایی را نیز می توان ارایه داد.
پس ممکن است سال های آینده رویکرد کاملا جدیدی را در شیوه ی اجرا از شما ببینیم؟
در واقع مایلم آثاری با مضمون های طنز در جهت تفریح و سرگرمی برای کارکنان و همکارانم در پارس جنوبی و مناطق مختلف صنعت نفت بروی صحنه ببرم تا لحظاتی که از کار فارغ می شوند موجب شویم به طراوت روح و شادابی جسم برسند. البته این طنز کار کردن هیچ مغایرتی با واقعگرا کار کردن نخواهد داشت.
ممنون از وقتی که در اختیار ما قرار دادید صحبت پایانی دارید که در انتهای این گفت‌وگو علاقمند هستید بفرمایید؟
علاقمندم تیاتر کارگری دوباره احیاء شود و تیاتر طنز در حوزه ی صنعت جدی گرفته شود. تلاش می کنم با دوستانم برای کودکان و نوجوانان خانواده ی صنعت نفت که به سبب شغل پدر یا مادر در مناطق سخت صنعتی زندگی می کنند تیاتر طنز کار کنم.
