به گزارش پایگاه اطلاع رسانی منطقه
ویژه پارس- با اجرای سیستم جامع اطلاعات مکانی(GIS) منطقه ویژه پارس، کلیه اطلاعات مربوط
به عارضه‌های سطحی و زیر زمینی جغرافیایی از این پس به صورت یکپارچه در دست مدیران
ارشد و مجریان پروژه‌های عمرانی قرار خواهد گرفت.
مهدی یوسفی مدیر عامل سازمان منطقه
ویژه پارس در گفت و گو با خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی منطقه ویژه پارس جزییات این
سامانه را تشریح کرد.
* جناب آقای یوسفی در ابتدا
اطلاعات کلی در مورد سامانه اطلاعات مکانی سازمان منطقه ویژه پارس ارائه می‌کنید؟
با عنایت به اهداف، وظایف و ماموریت
های سازمان منطقه ویژه پارس که به نمایندگی از وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران
وظیفه اداره و راهبری حوزه عملیاتی منطقه ویژه پارس را بر عهده دارد، وجود اطلاعات
مکانی و توصیفی دقیق، صحیح و آن لاین از منطقه از جمله وضعیت اراضی ، تاسیسات
زیربنایی ، راه های ارتباطی ، کریدورهای خطوط انتقال، فازهای پالایشگاهی، طرح‌های
پتروشیمی، صنایع وابسته و زیر ساخت های عمومی و خدماتی در یک پایگاه داده جامع
مرجع به همراه تجزیه و تحلیل های مرتبط، از مهمترین دغدغه های موجود در جهت تصمیم
گیری، برنامه ریزی و مدیریت بهینه سازمان و شرکت های مستقر در منطقه ویژه پارس در
گذشته بوده است.
فقدان استاندارد و وحدت رویه در امر اخذ، ذخیره
سازی، بازیابی، به روز رسانی، پردازش، ارائه و نمایش، کاربرد و تبادل اطلاعات
مکانی و همچنین وجود بخش اعظم اطلاعات به صورت کاغذی منجر به دوباره کاری ها و
موازی کاری های بسیاری در زمینه تهیه اطلاعات و به تبع آن اتلاف زمان و هزینه
گردیده و همچنین مشکلات عدیده‌ای برای سازمان در خصوص برنامه‌ریزی و مدیریت بهینه
و اثر بخش در حوزه های مختلف از جمله ملاحظات پدافند غیرعامل و مدیریت بحران، عمرانی، زیست محیطی، عملیاتی و خدمات
پشتیبانی در منطقه ویژه پارس بوجود آورده است.
این مشکلات مدیریت سازمان منطقه ویژه
را بر آن داشت تا با بهره گیری از دانش روز و آخرین تکنولژی و فن آوری ها در امر ساماندهی اطلاعات مکانی منطقه ویژه را در دستور کار خود قرار دهد و در
همین راستا و با توجه به ویژگی ها و کاربردهای سامانه اطلاعات مکانی (GIS) و همچنین نقش محوری سازمان در راهبری
منطقه، مسئولیت پیاده سازی سامانه GIS در سطح سازمان و منطقه از سوی وزارت نفت بر
عهده این سازمان قرار داده شد.
هسته اولیه سامانه جامع اطلاعات
جغرافیایی در چه سالی طرح ریزی شد؟
از سال 1392 پروژه مطالعات نیاز سنجی، امکان سنجی و شناخت
ایجاد زیرساخت داده های مکانی یکپارچه منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس ( پروژه زیرساخت داده مکانیSDI)
) )
منطقه که به نوعی یک سامانه پایین دستی
به شمار آمده و ساز وکارهای لازم در خصوص یکپارچه سازی و تامین داده های مورد نیاز
کل منطقه را ایجاد می نماید تعریف و با استفاده از خدمات پیمانکار اجرایی گردید و
متعاقب اخذ نتایج مربوطه از ابتدای سال 1394 نیزنسبت
به تعریف پروژه طراحی، اجرا و پیاده سازی پایگاه اطلاعات مکانی یا همان GIS منطقه که وظیفه تولید،
پردازش، تحلیل اطلاعات مدیریت مکانی (جغرافیایی) دارد ، توسط شرکت مذکور اقدام گردید.
*این سامانه چه ویژگی‌هایی را در بر می‌گیرد؟
سامانه جامع اطلاعات جغرافیایی (GIS) منطقه دارای ویژگیهای منحصربفردی می
باشد از جمله دارای بزرگترین زیرساخت اطلاعات مکانی از لحاظ تعداد لایه ها (بیش از 1500 لایه اطلاعاتی) ، فشردگی ، تنوع و... در سطح کشور می باشد که حاوی لایه‌های
مختلف مکانی با نقشه های پایه در مقیاس های مختلف تا 
بوده و به عنوان ژئوپرتال منطقه ویژه
پارس (شامل مناطق سه گانه پارس 1و2و3) می تواند به طیف وسیع کاربران اعم از
درون و برون سازمانی امکان دهد در یک محیط مشارکتی طبق دستور‌العمل های کاربری مربوطه از سرویس های اطلاعات مکانی و
توصیفی باقابلیت های تخصصی وعمومی به نحو موثری
بهره گیرند که از مزایای این مهم قطعاً اجتناب ازهزینه‌های تکراری درامر تولید و نگهداری ،دسترسی سریع به انواع اطلاعات
مورد نیازوهمچنین زیرساخت مناسب اطلاعاتی جهت شرکتهای بالاوپایین دستی سطح منطقه
پارس جنوبی می‌باشد.
* اجرای این پروژه در چه مرحله‌ای قرار دارد؟
در حال حاضر مراحل نصب و بهره برداری آزمایشی نرم
افزار مربوطه بر روی سرور سازمان انجام و سطوح دسترسی و کاربردی آن در سطح سازمان
تعریف شده و در حال برنامه‌ریزی و اجرای دوره‌های آموزشی لازم کاربران مربوطه در
سطح مختلف سازمان و همچنین کاربران احتمالی شرکت های مستقر در منطقه می باشیم که
در آینده ای نزدیک (حداکثر تا یک ماه آتی ) بهره برداری کامل از آن بصورت
مستمر و یکپارچه اجرایی خواهد شد.
با استفاده از سیستم جامع اطلاعات مکانی(GIS) امکان گزارش گیری جهت مدیریت امور حقوقی اراضی و تملکات، انجام فعالیت های عمرانی و مهندسی، ارائه اطلاعات مورد نیاز سرمایه گزاران، ارائه اطلاعات مورد نیاز خدمات شهری منطقه فرآهم خواهد شد.
با اجرای این سیستم علاوه بر جلوگیری از پراکندگی اطلاعات حیاتی منطقه در سطح شرکت های مختلف، امکان اشتراک گزاری اطلاعات ما بین شرکت های منطقه فراهم شده و در نتیجه نقش مهمی در کاهش خطای انسانی و جلوگیری از موازی کاری در اجرای پروژه های شرکت های مستقر در منطقه را فراهم خواهد کرد.