به گزارش پایگاه اطلاع رسانی منطقه ویژه پارس- در راستای صعودهای برون مرزی مریم بی‌غرض و پس از صعود به قله های آیلند پیک هیمالیا و آرارات ترکیه ، سومین صعود موفقیت آمیز وی به قله کازبکی گرجستان به ارتفاع ۵۰۴۷ متر انجام گرفت. در ادامه گزارش ایشان از فرآیند این صعود را می‌خوانیم؛
قله کازبکی kazbek به زبان گرجی مکینوارتسوری Mkinvartsveri که ترجمه آن “قله یخی یا قله یخچال” بلندترین کوه در شمال شرق گرجستان در مرز ناحیه کازبگی و اوستیای شمالی-آلانیا در جمهوری روسیه به ارتفاع آن ۵۰۴۷ متر و یک آتشفشان مخروطی خفته زیبا می باشد. قله کازبک سومین قله بلند در گرجستان همچنین دومین قله بلند آتشفشانی در قفقاز پس از قله البروس در روسیه است، این کوه به چهره پیرمردی با ریش سفید (Alexander Kazbegi) تشبیه می شود زیرا این کوه در طول سال پوشیده از برف می باشد. درجه سختی این کوه با درجه سختی قلل رشته‌کوه هیمالیا برابری می‌کند به همین خاطر به اورست کوچک مشهور است.مبدا صعود آن شهری موسوم به همین نام است که در شمال‌غربی شهر تفلیس و در فاصله ۱۴۰ کیلومتری از آن به نام کازبک می‌باشد.
این قله دو مسیر صعود دارد یکی مسیر جنوب شرقی از روبروی پناهگاه متو سیتیشین با درجه سختی ۳ ب توام با یخ و سنگ و در صورت داشتن برف سنگین در مسیر احتمال ریزش بهمن نیز وجود دارد مسیر از شیب های ۳۵ شروع و در خاتمه تا ۶۵ و ۷۰ درجه به قله میرسد، اما مسیر کلاسیک از طرف پناهگاه است که کاملا ۱۸۰ درجه از جبهه جنوبی تراورس کرده و بعد از گذشتن از مورن ها و شکاف های یخی متعدد از جبهه غربی سوار بر یال شمالی می شویم که نهایت در شیب های آخر زیر قله با ۳۰ الی ۳۵ درجه در قله به پایان می رسد و این قسمت از مسیر گاهی پوشیده از برف و گاهی کاملا یخ بلوری است که در این صورت تا انتهای قله طناب ثابت کار گزاری می کنیم، این مسیر از پناهگاه ۸ الی ۱۰ ساعت تا قله بطول می انجامد و ۳ الی ۴ ساعت نیز تا رسیدن به پناهگاه زمان برگشت خواهد بود.
اطراف قله کازبک پوشیده از یخچال های دائمی که یکی از آنها یخچال معروف گرگتی است که در راه رسیدن به پناهگاه از روی آن عبور میکنیم.
صبح روز پنچ شنبه ۱۲ مرداد ساعت ۸ صبح از تهران به تفلیس پرواز کردیم. بعد از یکساعت و نیم پرواز به شهر تفلیس وارد شدیم و بلافاصله طبق هماهنگی های انجام شده سرکار خانم محمدی سرپرست اجرای برنامه صعود با یک دستگاه میدل باس عازم روستای زیبای کازبک شدیم . دیدن مناظر طبیعی و زیبایی مسیر لذت بخش بود ، بعد از حدود یک ساعت طی مسیر به سد زیبایی رسیدیم که اطراف آن را پوشش جنگلی پر کرده بود کلیسای قدیمی در مجاورت دریاچه سد قرار داشت که بسیار زیبا بود توریست ها از آن بازدید می کردند. در ادامه مسیر از کنار یک پیست اسکی عبور کردیم که با توجه به فصل پر از چمن بود .بالاخره حدود ساعت ۱۶ به میدان اصلی کازبک رسیدیم وتوانستیم چهره کوه کازبک را پشت تکه ابرها ببینیم . بسیار با شکوه می نمود؛ سپس طبق هماهنگی های انجام شده در یک هاستل نسبتا تمیز ساکن شدیم.
روز جمعه بدلیل بارش و شرایط نامطلوب جوی به استراحت در روستا پرداختیم.و برنامه صعود به روز شنبه موکول گردید.
صبح روز شنبه پس از صرف صبحانه ساعت ۷:۳۰ با دو دستگاه ون دلیکا شاسی بلند به سمت کلیسای گرگتی حرکت کردیم بعد از حدود نیم ساعت به کلیسا رسیدیم و منتظر آمدن اسب ها که قبلاٌ هماهنگ کرده بودیم شدیم با آمدن اسب ها ما ساعت ۸ صبح به سمت یخچال گرگتی و قرارگاه میتو حرکت کردیم . منطقه بسیار زیبا بود در چندین نقطه از مسیرحرکت علامت های صلیب دیده می شد که اهالی برایشان خیلی قابل احترام بود . بعد از حدود سه ساعت به رودخانه ای رسیدیم و از پل عبور روی ان عبور کردیم ، آن دست رود خانه چشمه کم فروغی بود که دوستان کمی آب میل کردند و در طول مسیر مرتب هلی کوپتر در حال جابجایی مصالح جهت ساخت و ساز اقامتگاهها بود ، بعد از عبور از پاسگاه بین راهی و پر کردن فرم های مخصوص موفق به اخذ پرمیت صعودشدیم به مسیر خود ادامه دادیم تا به ابتدای یخچال گرگتی رسیدیم که بصورت آبشار نمایان بود ( البته صحیح آن است که بگوییم به انتهای یخچال رسیدیم ). این اولین برخورد ما با یخچال بود شروع به پوشیدن کرامپون و امادگی های لازم برای پیمایش یخچال شدیم. با احتیاط از عرض یخچال عبور کردیم حدود ۱۰۰ متر بالاتر آن دست یخچال قرارگاه میتو دیده میشد حدود ساعت ۱۵به قرارگاه میتو در ارتفاع حدود ۳۷۰۰ متری رسیدیم و شروع به برپایی چادرها در مکان های مشخص کردیم ، بعد از استراحت و صرف ناهار، همنوردان برای گردش و گرفتن عکس اطراف کمپ مشغول شدند. قبل از غروب آفتاب همنوردان کوله های روز صعود نهایی خود را آماده کردند و به استراحت پرداختند . قرار شد ساعت ۲:۳۰ بامداد بیدار باش و ساعت ۳ بامداد صعود را شروع کنیم.
حدود ساعت ۳:۱۵ بامداد استارت صعود با راهنمایی و سرقدمی سرکار خانم زیبا محمدی زده شد. از سمت چپ قرارگاه تراورسی را آغاز کردیم و بعد از نیم ساعت شروع به شیب گرفتن کردیم و به آرامی به سمت کناره های یخچال گرگتی رفتیم یخچال ها وقتی شیبشان زیاد می شود از هم جدا می شوند و ایجاد شکاف های یخی می کنند ، ما مجبور بودیم شکاف ها را دور بزنیم تا از محل اتصال شکاف ها راهی برای عبور به سمت بالا پیدا کنیم با توجه به اینکه شکل شکاف ها دائم در حال تغییر است در هر بار صعود باید به دنبال مسیر جدید بود تجربه ای که من در صعود قلل هیمالیا کسب شده بود دراینجا هم بکار برده شد. از طرفی سمت راست مسیر صعودمان دیواره ای از سنگ های سست بود که مدام شاهد ریزش سنگ بود لحظات پر التهابی بود، به هر ترتیبی که بود بعد از سه ساعت از آن منطقه عبور کردیم و به ابتدای یخچال پلاتو رسیدیم. خانم محمدی از همنوردان خواست تا کرامپون ها را نصب کنیم و در گرده ها قرار بگیریم ( هم طناب شویم ) از این قسمت مسیر به خاطر هم طناب شدن و برف زیادو همچنین روی شکاف ها را برف گرفته بود و باید با احتیاط زیادی گام برداری می کردیم . صعود ادامه داشت تا به دو کراکس آخر زیر قله رسیدیم، وضعیت هوا هم متغیر، گاه آفتابی می شد و گاهی باد و بوران بود. گفته می شود شرایط جوی در اینجا معمولاٌ همینطور است. روی یخ های شیب انتهای قله را حجم برف بیشتر بود لذا عمل کرد کرامپون ها و کلنگ را پایین آورده بود که باعث دشواری در صعود می شد . با هر دشواری که بود قسمت انتهایی مسیر صعود شد ساعت ۱۳ بعد از ۱۰ ساعت همنوردان شیرینی ایستادن بر فراز قله کازبک را چشیدند. بعد از گرفتن چند عکس
یادگاری مسیر برگشت را پیش گرفتیم ، برگشتمان ۵ ساعت طول کشید و بالاخره ساعت ۶ عصر به قرارگاه میتو رسیدیم و صعود مهیجمان را تمام کردیم. در پایان از تمام همنوردانی که در این صعود در خدمتشان بودم تشکر می کنم همچنین از سرکار خانم زیبا محمدی که مسئولیت راهنمایی تیم ما را بر عهده داشتند و جناب اقای فرهاد میر قادری مسئول فنی تیم که صعود ایمنی را برنامه ریزی کردند سپاسگزارم.
