(سه شنبه ۲ آبان ۱۳۸۵)
۱۶:۴۳
وجود 60 هزار نیروی انسانی در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس ضرورت دسترسی آنها به امکانات و تجهیزات زیربنائی از قبیل اماکن اقامتی، ورزشگاهها، جاده، حمل و نقل، فرودگاه، توسعه تاسیسات برق و شبکه های تولید آب شیرین را بیش از پیش مشخص می کند.
بدون شک ایجاد تسهیلات رفاهی، خدماتی، بهداشتی شاغلین و ساکنان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس مهم ترین خواسته افراد این منطقه است و د راین میان، آب به عنوان مایه حیات انسانها و تامین کننده بخش اعظم نیاز انسانها در زمینه تولیدات صنعتی، کشاورزی و شرب از ابعاد مهمی برخوردار است.
وجود املاح، نمکها و آلاینده های مختلف در آبهای سواحل خلیج فارس همواره مشکلات زیادی برای ساکنین و شاغلین منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس و شهرهای همجوار ایجاد کرده تا جائی که مسوولان سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس، آب آشامیدنی خود را از طریق فرایند تبخیر آب دریا تامین می کردند که این آب فاقد استانداردهای لازم بود.
این مساله مهم توجه مدیران منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس را به قابلیت تولید آب شیرین از آب دریا به روش اسمز معکوس معطوف کرد.
پس از انتخاب شرکت نور ویژه در مناقصه بین المللی پروژه تولید و فروش آب شیرین و انعقاد قرارداد به صورتBOT در اسفند ماه 82 این شرکت به طور همزمان تامین منابع مالی، طراحی تفصیلی و تدوین مراحل اجرائی طرح را آغاز کرد.
بانک توسعه صادرات ایران پس از ارزیابی اقتصادی طرح و سوابق اجرائی توانمندی های فنی شرکت، تسهیلات ارزی لازم را جهت مشارکت مالی فراهم کرد.
سپس طراحی تفصیلی پروژه با استفاده از کادر متخصص و گروه مشاورین شرکت با دقت و سرعت انجام گرفت و پس از طی مراحل مطالعات فنی و زیست محیطی و انتخاب نهائی گزینه های مناسب، تهیه و تدارک تجهیزات وارداتی طرح و همچنین سفارش تولید قطعات و لوازم داخلی و انتخاب پیمانکاران اجرائی، آغاز شد.
حفر چاههای سحلی با توجه به نتایج مطالعات ژئوهیدرولوژی، انجام عملیات ساختمانی و احداث سالن تولید و ساختمان های اداری و مسکونی و مخازن ذخیره آب خام و پاک و سایر ابنیه در دست اقدام قرار گرفت و سپس با وصول تجهیزات خارجی و داخلی عملیات نصب تاسیسات و تجهیزات الکترومکانیکی به سرعت توسط همکاران شرکت و با نظارت مشاورین انجام شد. اگر چه روند اجرائی فوق از زمان عقد قرارداد 16 ماه تعریف شده بود لکن طی مدت 8 ماه تمامی مراحل طراحی و اجرای طرح به اتمام رسیده و در آستانه بهره برداری قرار گرفت.سرانجام پس از پایان عملیات اجرائی سیستم آب شیرین کن تست و راه اندازی شد و بهره برداری از آن در تاریخ 22 اردیبهشت سال 1384 آغاز شد.
شرکت آب شیرین کن نور ویژه با قراردادی 20 ساله در قالب BOT تامین آب های آشامیدنی و کشاورزی را برعهده گرفت. این شرکت با میزان سرمایه گذاری بالغ بر 80 میلیارد ریال، از آغاز بهره برداری به مدت بیست سال مسئول تامین تولید آب شیرین از آب دریا به روش اسمز معکوس شد.
دکتر آریان عدالت، مدیر سایت آب شیرین کن شرکت نور ویژه در این خصوص گفت: آب شیرین خروجی این پروژه منطبق بر استانداردهای سازمان جهانی بهداشت و با TDS حدود 400 میلی گرم بر لیتر تولید می شود.
وی درخصوص ویژگی های فنی این پروژه توضیح داد:آب خام ورودی از طریق 7 حلقه چاه ساحلی تامین می شود و پس از گذراندن مرحله فیلتر شکنی و افزودن مواد شیمیائی و حذف املاح آب تحت فشار 70 باری دستگاههای فلزی تعبیه شده در تجهیزات دستگاه آب شیرین کن شده و پس از گرفتن نمکهای موجود در آب، تبدیل به آب شیرین آشامیدنی می شود.
دکتر عدالت گفت: پس از تولید آب شیرین آب از طریق خودروهای حمل به صورت شبانه روزی به بخش های مختلف منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس انتقال داده می شود.
وی افزود: نصب و راه اندازی دستگاهی و تجهیزات فرایند تولید آب شیرین این شرکت توسط متخصصان ایرانی صورت گرفته و قابلیت تولید روزانه 12500 متر مکعب آب شیرین را دارد.
عدالت در ادامه با تاکید بر این که هم اکنون تقاضای نیاز آب در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس حدود 7 هزار متر مکعب در شبانه روز است ادامه داد: آزمایش و بررسی کنترل کیفیت آب از دیگر فعالیتهای شرکت نورویژه است. چنانکه در آزمایشگاه روزانه به صورت On Line آب های تولیدی توسط متخصصان و کارشناسان مربوطه در قالب 30 آیتم مختلف مورد آزمایش های فیزیکی و شیمیائی قرار می گیرد و در صورت وجود املاح و مواد زائد در آب نسبت به رفع آن سریعاً اقدام می شود.
وی تصریح کرد: وجود آزمایشگاه در پروژه تولید آب شیرین کن و فعالیت نیروهای انسانی متخصص در واحد آزمایشگاه و هزینه های کنترل کیفیت آب، بالغ بر 2 میلیون تومان در ماه برای شرکت هزینه دارد.
وی در خصوص قیمت فروش آب شیرین به منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس توضیح داد: قیمت آب تولیدی منهای حمل و نقل آن به ازای هر متر مکعب آب 1200 تومان است که از طریق خودروهای تانکری به مناطق و روستاهای اطراف منطقه از جمله بیدخون، نخل تقی، بستانلو، جم انتقال داده می شود.
وی خاطرنشان کرد: واحدHSE (بهداشت) منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس به صورت مداوم از تولیدات این شرکت نمونه برداری می کند و تاکنون هیچ گونه موردی مبنی بر آلودگی آب گزارش نشده است.
عدالت یادآور شد: قرار است طی دو سال آینده آبهای تولیدی این شرکت پس از انشعاب بندی توسط لوله های پلی اتیلین به منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس منتقل شود.
وی با اشاره به اینکه روزانه 70 تانکر توسط خودروهای حمل آب به منطقه ویژه انتقال داده می شود، افزود: یکی از مشکلات حمل آب توسط تانکرها، برخورد آب های شیرین با برخی دیواره های زنگ زده مخازن است که سبب تغییر رنگ آب می شود که امید است با انشعاب شبکه آبرسانی این مشکل رفع شود.
عدالت یکی از مشکلات پروژه آب شیرین کن نور ویژه را قطع برق عنوان کرد و گفت: هرماه به طور متوسط 150 ساعت قطعی برق در این منطقه وجود دارد که باعث اختلال در مکانیزم فرآیند تولید آب می شود.
وی افزود: قطع و وصل برق در منطقه، علاوه بر نارسائی درفرآیند اسمز معکوس، آسیب های جدی به دستگاهها و تجهیزات آب شیرین کن وارد می کند. البته منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس با د راختیار قرار دادن یک دیزل ژنراتور، بخشی از این مشکلات را رفع کرده است.
عدالت یکی از مصارف اصلی آب شیرین تولید شده در شرکت نورویژه را تامین آب بخش کشاورزی ذکر کرد و گفت: نیاز آبی فضاهای سبز داخلی و حاشیه منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس و روستاهای اطراف آن نیز توسط این شرکت برآورده می شود.